پیش از جنگ جهانی دوم، دوچرخه به ایران وارد شدکه به علت گران بودن برای استفاده طبقه مرفه اختصاص یافت اما پس از جنگ جهانی دوم واردات دوچرخه نیز افزایش یافت و به تدریج این وسیله به شکلی عمومی مورد استفاده قرار گرفت به طوری که تا به حال برخی از شهرها مانند اصفهان ۶ کیلومتر خط ویژه دوچرخه احداث شده است.
ولی بعد از مدتی که استفاده از این وسیله با گسترش استفاده از اتومبیل در ایران در دهه ۱۳۵۰ به فراموشی سپرده شد و شهرهای ایران نیز با واردات بیشمار اتومبیل از شهرهایی انسان محور به شهرهایی ماشین محور مبدل گشت و کاربرد دوچرخه نیز از حمل و نقل شهری به کاربردهای تفریحی تغییر پیدا کرد. از این به بعد بود که شهرهای سنتی ایران خود را با عنصر ماشین هماهنگ کرده و شهر با اصالت دیروز با مبنا قرار دادن اتومبیل تغییرات کالبدی را پذیرفت و برهمین اساس شهرها شاهد افزایش خیابانها، اتوبانها، پلها و عناصر دیگری شد که مشکلات عدیدهای در شهرهای امروز پدیدار ساخت البته ذکر این نکته ضروری است که اتومبیل در زندگی امروزه نقش مهمی را دارا میباشد ولی باید برنامه ریزان و طراحان شهری شرایطی را محیا کنند که علاوه بر حضور اتومبیل دوچرخه نیز نقش گذشته خود را شاخص کند.
در همین راستا در ۲۵ دی ۱۳۶۸ رویکرد جدیدی به این وسیه صورت گرفت یک نمونه از توجه دولت به دوچرخه مصوبه سال ۱۳۶۸ شورای عالی شهرسازی و معماری ایران است که طراحی مسیرهای مخصوص عبور دوچرخه را در شهرهای با جمعیت بیش از ۵۰ هزار نفر مورد توجه قرار میدهد. ایده شهر سالم یکی دیگر از این کوششها به شمار میرود که از جانب شهرداری تهران در راه شناخت عوامل مساعد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به منظور اصلاح فرهنگ شهر نشینی در میان طیفهای گوناگون جامعه صورت گرفته است.
ایجاد خطوط و مسیرهای ویژه برای دوچرخه سواری بر مبنای نجوه قرار گیری فضاها، معابری با پتانسیل بالا جهت مسیرهای ویژه نقش مهمی را در کاهش ترافیک شهری ایفا میکنند و از برخوردها و تصادفات احتمالی جلوگیری میکند و همچنین استفاده از خطوط ویژه دوچرخه سواری و دسترسی به مسیرهای کوتاه، ایمن و مناسب، علاوه بر استفاده شهروندان از دوچرخه، در کم کردن حجم ترافیک شهری تاثیر گذار است.
شهر تهران به دلیل حجم بالای ترافیک یکی از شهرهای شلوغ دنیا محسوب میگردد که این امر منجر به حادث شدن آسیبهای جدی چه از لحاظ سلامتی به شهروندان و چه زیست محیطی میگردد. در همین راستا به منظور برقراری حمل و نقل پایدار، شهرداری تهران علاوه بر بسط حمل و نقل عمومی نظیر مترو و اتوبوسهای تندرو و اقدام به برنامهریزی و تهیه طرحهای ۵ ساله دوچرخه سواری شهروندان در مناطق ۲۲گانه شهر تهران کرده است.
