مدیریت حمل و نقل همگانی با دوچرخه
یکی از پراهمیت ترین المانهای ترکیب حمل و نقل همگانی و دوچرخه همگانی در مناطق شیب دار بحث مدیریت سیستم یا در واقع مدیریت این ترکیب حمل و نقل همگانی با دوچرخه همگانی است. در صورت وجود یک مدیریت مناسب که بتواند تقاضا برای استفاده از دوچرخه را به خوبی پیش بینی نماید و بر حسب آن عرضه تعداد متناسب دوچرخه را در نظر بگیرد٬ این ترکیب دوچرخه با حمل و نقل همگانی در مناطق شیب دار میتواند به تجربهای موفق و پرطرفدار تبدیل گردد.
دستیابی به اطلاعات درست و دقیق مربوط به تقاضای سفر در هر ناحیه از نتایج جمع آوری اطلاعات درباره طراحی سیستمهای حمل و نقل عمومی میباشد. در اینجا هدف این است که تخمینی از تعداد استفاده کنندگان از حمل و نقل عمومی در کریدورهای شیبدار که فاصلهای در حدود ۱ تا ۵ کیلومتر را از ایستگاه حمل و نقل همگانی تا مقصد خود دارند به دست آوریم. فاصله ۱ تا ۵ کیلومتری بر اساس فاصله مناسب برای استفاده از دوچرخه به عنوان یک مود مکمل و بر حسب استانداردهای جهانی انتخاب شده است به طوری که برای فواصل کمتر “پیاده روی” مورد مناسبتری در نظر گرفته شده و برای فواصل بیشتر بهتر است از وسایل نقلیه موتوری و در حالت مطلوب آن حمل و نقل همگانی استفاده نمود.
تحقیقات فراوانی که در سراسر جهان به انجام رسیده نشان داده است برای افراد استفاده کننده از سیستم حمل و نقل همگانی فاکتور قابل اعتماد بودن مهمترین فاکتور در انتخاب یک وسیله نقلیه است و در رتبه بعدی تناوب استفاده قرار دارد که در مورد دوچرخه این فاکتورها به معنی محصول اطمینان مسافر از وجود یک دوچرخه سالم و قابل استفاده در محل ایستگاه حمل و نقل همگانی و خانه دوچرخه است٬ وسیلهای که نه تنها حتما در آن محل وجود دارد (به تعداد کافی) بلکه سالم و قابل استفاده راحت و آسان هم هست. روشهای متفاوتی برای جمع آوری داده در مورد میزان تقاضای سفر برای هر مسیر مشخص یا هر مبدا و مقصد معینی وجود دارد که مناسب ترین آنها در این مورد عبارتند از :
- برداشت اطلاعات دقیق مبدا- مقصد که برای برنامه ریزی و طراحی شبکه ضروری است. در اینجا مبدا در واقع ایستگاههای حمل و نقل همگانی مناطق شیبدار و مقصد نقاط جاذب سفر در همان منطقه هستند. از این طریق و با کمک نرم افزارهای کامپیوتری موجود پر رفت و آمد ترین مسیرها در مناطق شیبدار و حوالی ایستگاههای حمل و نقل عمومی تا شعاع مورد نظر به خوبی شناسایی میگردد.
- برداشت اطلاعات خانوارها (HOUSEHOLD SURVEY) که مناطق مسکونی اطراف نواحی پرشیب را شامل میشود. مقصد بسیاری از افراد ساکن در این خانهها نواحی در اطراف و در فاصله حدود ۴-۳ کیلومتر است. محدود کردن مطالعات فقط به استفاده کنندگان از ناوگان حمل و نقل همگانی ممکن است عده دیگری که در حال حاضر از حمل و نقل همگانی استفاده میکنند را نادیده بگیرد و اطلاعات کاملی حاصل نگردد.
- نوع مشابهی از دادهها موسوم به شاغلین در محل شغل (WORKPLACE SURVEY) است که افراد شاغل در منطقه را مورد هدف قرار میدهد.
خروجی حاصل از این روشها دستیابی به این دادهها میباشد:
الف) میزان واقعی تقاضا برای استفاده از دوچرخه همگانی
ب) تعیین مسیرهای پیشنهادی برای دوچرخه یعنی انتخاب مناسبترین کریدورهای دوچرخه از حیث میزان تقاضا و تعیین خصوصیات متفاوت آن از جمله٬ ظرفیت٬ تشکیل شبکه٬ کیفیت سرویس
ج) شناسایی مناطق دارای بالاترین پتانسیل برای توسعه این سیستم
نکته قابل توجه این قسمت آن است که این مطالعات و بحث مربوط به جمع آوری اطلاعات هر ساله یا حداکثر هر ۲ سال باید به روز شوند و اطلاعات جدید در طراحی کریدورها و سایر تغییرات مورد نیاز استفاده گردند. همچنین در استفاده از دوچرخه همگانی به عنوان مود مکمل در مکانهای شیبدار میتوان در بلیط فروشیهای حمل و نقل همگانی نواحی شیبدار٬ با در نظر گرفتن دو نوع بلیط تنها و بلیط با امکان استفاده از دوچرخه همگانی با اضافه کردن یک مبلغ منطقی به قیمت پایه بلیط٬ به ترویج استفاده از دوچرخه همگانی در این مناطق کمک کرد.