مسطح بودن یا نبودن مسیرهای رفت و برگشت، تأثیر زیادی بر اشتیاق مردم برای دوچرخه سواری خواهد داشت .با توجه به اینکه حرکت دوچرخه وابستگی کاملی به انرژی و قدرت فیزیکی دوچرخه سوار دارد، در مناطق با شیبزیاد، راندن دوچرخه به انرژی و تلاش بیشتری نیاز دارد . در مواقعی که استفاده از دوچرخه به قصد رفتن به محلکار باشد، مسیرهای ناهموار و شیب دار مانع اصلی برای استفاده از دوچرخه به شمار می آید. این در حالی است کهافرادی که از دوچرخه به قصد تفریح یا ورزش استفاده می کنند، ممکن است حتی مناطق کوهستانی را به مناطقهموار ترجیح بدهند . به طور کلی، معمولاً در شهرهای هموار، زمینه بیشتری برای گسترش دوچرخه سواری وجوددارد. نمونه عینی این مدعا در کشورمان، گسترش دوچرخه سواری در شهرهای کویری و همواری مانند اصفهان،یزد و کاشان است.
• یافتن بهترین مکان برای استقرار انواع کاربری زمین در شبکه های شهری، از عواملی است که به کاهش طولسفرها و درنتیجه استفاده از وسایل نقلیه غیرموتوری از قبیل دوچرخه و پیاده روی کمک زیادی می کند . شهر متراکم فرصت های بیشتری را برای پیاد ه روی و دوچرخه سواری فراهم می آورد.
تاثیر مسطح بودن شهرها در گسترش دوچرخه سواری
