فقدان فضای امن کافی باعث می شود، بسیاری ازمردم از دوچرخه به عنوان یک وسیله حمل و نقلاساسی استفاده نکنند و پارک دوچرخه حتی برایمدت کوتاه به راحتی موجب خراب شدن یا سرقتآن می شود. در واقع برای اختصاص دادن فضاهایمناسب برای پارکینگ دوچرخه لازم است معیار هایخاصی رعایت گردد تا دوچرخه سواران در طولمسیر های دوچرخه سواری کمتر دچار سردرگمیبرای پارک دوچرخه بوده و امنیت خاطر بیشتری را از
. هرجهت داشته باشنددر این قسمت از مبحث به مکانیزم های مختلف برایتعیین مکان پارکینگ دوچرخه در مسیر های دوچرخهاشاره می گردد:
– امنیت وقابل مشاهده بودن: باید پارکینگ دقیقا دردید دوچرخه سواران باشد (مکان قابل دید باشد )وسرقت هم نشود.
– در دسترس بودن: مناطق پارکینگ هم در دربورودی ساختمان و هم در خیابان در دسترس باشد .اما از خیابان و پیاده رو باید فاصله مناسب را داشتهباشد. ازاختصاص دادن مکانی که باید دوچرخه بالا وپایین رود(پلکانی) اجتناب گردد.- نور: پارکینگ های دوچرخه از لحاظ روشنایی بایدمناسب باشد . به گونه ای که از تصادف،سرقت وامنیت فردی در امان باشد.
– حفاظت آب وهوایی: منطقه ای که دوچرخه ها را ازهوا محافظت کند.
– با عابران پیاده برخورد نداشته باشد: پارکینگ هایدوچرخه نباید مسیر های پیاده رو را بلوک کند یاباعث زخمی شدن دوچرخه سواران و عابران پیاده
شود.با اتومبیل برخورد نداشته باشد،حتی باید پارکینگدوچرخه از پارکینگ اتومبیل جدا بشوند و حتی بینآنها دیوار فیزیکی باشد که اتومبیل و دوچرخه به هماصابت نکنند(اتومبیل ها خش برندارند )
– تخمین زدن فضای پارک دوچرخه برایساختمانهای مختلف و زمینی که استفاده می شود.
– استفاده از وسایلی مانند گاراژهای پارک دوچرخه وقفل کننده برای پارک دوچرخه به مدت طولانی.
