تایر:
از نکات مهم در تایر دوچرخه های کوهستان، مقدار کشش آن است.تایر دوچرخه کوهستان پهن و دارای تعداد زیادی آج لاستیکی برای افزایش سطح تماس با زمین و اصطحکاک بیشتر است.
این ویژگی به دوچرخه سوار کمک می کند که در پایین آمدن از تپه ها کنترل بیشتری بر دوچرخه داشته باشد. از طرف دیگر لاستیک های دوچرخه ی جاده بسیار باریک و صاف است، و بستگی به سطح لاستیک و توانایی دوچرخه سوار دارد که چگونه بتواند اصطحکاک بین لاستیک ها و سطح زمین را حفظ کند.
سیستم تعلیق:
دوچرخه هایی که صرفا برای سرعت طراحی شده اند، فاقد سیستم تعلیق می باشند. فریم این دوچرخه ها از مواد و متریالی ساخته می شوند که قدرت جذب ارتعاشات سطح جاده در آن بالا باشد.
از طرف دیگر، کمک جلو و سیستم تعلیق عقب به شکلی منحصر به فرد در دوچرخه های کوهستان برای مواجه با سطوح سخت طراحی شده است. سیستم تعلیق ساده ترین راه برای شناسایی دوچرخه های هیبرید و شهری است. که شامل دسته فرمان صاف و لاستیک باریک و امکان استفاده از سیستم تعلیق به صورت دلخواه است و بنابرنوع استفاده ای که از دوچرخه می شود میتواند از این سیستم استفاده کند.
وزن:
در پائین آمدن از کوه، طراحی یک فریم سنگین که بر کاهش سرعت تاثیر داشته باشد یک ضرورت محسوب می شود. دوچرخه های کوهستان که برای این منظور طراحی شده اند از اندازه معمولی سنگین تر هستند و دارای لاستیک های پهن و سیستم تعلیق گسترده ای می باشند که به دوچرخه سوار کمک می کند در پائین آمدن از کوه و سرازیری ها بتواند به راحتی دوچرخه را کنترل کند.
یک دوچرخه خوب برای جاده باید به شکلی طراحی شود که تا حد زیادی وزن زیاد را از بین ببرد. برای این منظور از موادی مثل تیتانیوم و فیبرکربن در ساخت فریم دوچرخه استفاده می شود تا علاوه بر کاهش وزن، قدرت و انعطاف پذیری را هم به همراه داشته باشد.
