چگونه: پنج نکته ی برتر برای تنظیم و راه اندازی دوچرخه ی کوهستان
تنظیم فشار تایر، ارتفاع زین، موقعیت فرمان و اطلاعات بیشتر
چه دوچرخه ی یکی از دوستان خود را قرض گرفته باشید و چه می خواهید دوچرخه ی جدید خود را راه اندازی کنید، این نکات به شما کمک خواهند کرد احساس راحتی و اعتماد به نفس بیشتری کنید.
راه اندازی دوچرخه بسیار وابسته به ترجیح شخصی بوده، ولی در این جا برخی از نکات اساسی را به شما نشان خواهیم داد که یک نقطه ی شروع برای پیدا کردن بهترین وضعیت برای شما فراهم می کند.
فشار تایر
فشار تایر تحت تاثیر چند عامل قرار می گیرد: سبک دوچرخه سواری، شرایط سواری، انتخاب تایر و با یا بدون تیوب بودن چرخ ها. اگر بسیار تهاجمی دوچرخه سواری می کنید، فشار بالاتر تایر می تواند از ضربه به طوقه، پنچری و ترکیدن تایر جلوگیری کند. اگر سواری کمتر تهاجمی دارید، کم کردن فشار تایر می تواند کشش و کیفیت کلی سواری را بهبود ببخشد. در شرایط سواری با کشش بالا، می توانید فشار بالاتری داشته باشید که به شما اجازه می دهد اصطکاک کمتری داشته باشید. در شرایط کشش کم، فشار کمتر به شما کمک خواهد کرد اصطکاک بیشتر را پیدا کنید.
اگر تهاجمی سواری می کنید، فشار بالاتر تایر به پیشگیری از ضربه به طوقه، پنچری و ترکیدن لاستیک کمک می کند. اگر سواری کمتر متهاجمی دارید، فشار پایین تر تایر می تواند کشش و کیفیت کلی سواری را بهبود ببخشد.
تایرهایی با دیواره ی جنبی سخت تر به شما اجازه می دهند با فشار تایر پایین تر دوچرخه سواری کنید، در حالی که تایرهایی با ساختار کمتر نیازمند فشار بالاتری هستند. تایر بدون تیوب، سواری با فشار کمتر برای کشش بیشتربا احتمال پنچری کمتر را امکان پذیر می کند. اگر تیوب دارید، مستعد پنجری هستید و در نتیجه تایر با فشار بالاتر مورد نیاز است. به عنوان نقطه ی شروع، محدوده ی تایرهای بدون تیوب ۴۰-۲۵ psi بوده و محدوده ی
تایرهای تیوب دار ۴۰-۵۰ psi است. به طور معمول، تایر عقب باید ۲-۳ psi بالاتر باشد زیرا اغلب محتمل ضرباتی شدیدتر نسبت به جلو می شود.
موقعیت دسته ترمز
موقعیت ترمز ممکن است یک تنظیم جزئی به نظر برسد، ولی می تواند تاثیر زیادی روی سواری شما داشته باشد. زاویه ی دسته یا کتی ترمز نسبت به فرمان روی موقعیت بدن شما روی دوچرخه تاثیر می گذارد. زاویه ی شدید دسته ها می تواند موجب فشار وزنی بیش از حد روی چرخ جلو شده و منجر به ساییدگی و تصادف شود. اگر دسته های شما خیلی صاف باشند، ممکن است در پرش یا افتادن روی مچ دست شما آسیب وارد کند.
زاویه ی دسته یا کتی ترمز نسبت به فرمان روی موقعیت بدن روی دوچرخه تاثیرگذار است.
یک موقعیت خنثی، حدودا ۴۵ درجه نسبت به فرمان، موقعیت مناسبی برای شروع است. ترمزهای مدرن طوری طراحی شده اند که می توان آنها را با یک انگشت تنظیم کرد و در نتیجه تنظیم دسته ترمز روی محلی که انگشت اشاره تان در انتهای دسته قرار می گیرد موجب فراهم کردن حداکثر عملکرد و نیروی ترمز کردن می شود.
موقعیت فرمان
چرخش فرمان روی کرپی تاثیر زیادی روی کنترل کردن دوچرخه دارد. بسیاری از ترکیبات فرمان و کرپی علائم راهنمایی دارند تا بتوانید به سرعت زاویه ی فرمانی که با آن احساس راحتی می کنید را انتخاب کنید. مشابه تمامی راهنماهای راه اندازه دیگر، بهتر است از افراط دوری کنید. فرمانهای که به شدت در عقب (به سمت بدن راکب)قرار گرفته اند ممکن است موجب فرم بد شده و همچنین به مچ ها آسیب وارد کنند. تنظیم کردن فرمان ها در فاصله ی بسیار جلو تاثیر منفی روی کنترل دوچرخه دارد زیرا وزن زیادی روی جلوی دوچرخه وارد می شود. تنظیم فرمان به صورتی که عمود بر زمین باشند یک نقطه ی شروع عالی است. از این نقطه می توانید تنظیمات کوچک رو به جلو یا عقب را انجام داده و موقعیت مناسب خود را پیدا کنید.
سیستم تعلیق فشار هوا
بیشتر دوچرخه های کوهستان مدرن مجهز به کمک فنر جلو هوا و کمک عقب هوا هستند. میزان فشار هوا در کمک فنرها تعیین کننده ی چگونگی جذب ضربه ها و موانع توسط دوچرخه و کنترل آن در مسیر خواهد بود. اکثر تولید کنندگان سیستم تعلیق نموداری دارند که فشار هوای پیشنهادی برای وزن شما را نشان می دهند.
میزان فشار هوا در کمک فنرها تعیین کننده ی جذب ضربه ها و موانع توسط دوچرخه خواهد بود.
اولین گام در تنظیم مناسب فشار هوا بررسی Sag (خمش) است. Sag به میزان فشرده سازی تعلیق تحت وزن دوچرخه سوار اشاره می کند. ما Sag بین ۲۰ تا ۳۰ درصد در کمک فنرها را پیشنهاد می کنیم. برای دستیابی به Sag بیشتر، از یک پمپ مخصوص باد کردن کمک فنرها برای آزادسازی هوا از کمک فنرها استفاده کنید. برای Sag کمتر، با پمپ مخصوص باد هوا را وارد کمک فنرها خواهید کرد. به یاد داشته باشید که حدودا ۱۰ psi هنگام باز کردن پمپ از دریچه از دست خواهید داد، بنابراین باید آن را جبران کنید و بیشتر باد بزنید.
ارتفاع زین
ارتفاع زین برای به حداکثر رساندن نیرو، بازده و راحتی روی دوچرخه حیاتی است. مهم تر از آن، ارتفاع مناسب زین به جلوگیری از آسیب های طولانی مدت کمک می کند. بیش از حد بالا بودن زین می تواند منجر به احساس ناراحتی در ناحیه ی تناسلی شده، بازده را کاهش داده و موجب درد در کمر و زانو شود. بیش از حد پایین بودن زین نیز بازده را کاهش داده و می تواند منجر به آسیب به زانو، کاهش انعطاف پذیری در ران ها و درد کمر شود. ارتفاع بهینه ی زین هنگامی است که زانوها در انتهای ضربه به پدال به میزان ۳۰ درجه خم شده باشند. اگر مهره ی استخوان جانبی (در جانب کلاهک زانو) نقطه ی محوری باشد، زاویه ی بین تروکانتر[۴] بزرگ تر استخوان ران و مچ پای خود را اندازه بگیرید.
ارتفاع مناسب زین می تواند از آسیب های طولانی مدت جلوگیری کند.
راهی سریع برای نزدیک تر شدن به ارتفاع مناسب زین وجود دارد. یکی از پدال ها را با فشار دادن پاشنه ی خود به پایین هدایت کنید . خط طبق قامه و میله عمودی تنه باید در یک راستا باشند . برای راحتی تنظیم بهتر است
یک پا خود را روی پبه یا سکو هم ارتفاع پدال که در پایین قرار دارد بگذارید . حال پایی که روی پدال قرار دارد و پدال نیز در پایین ترین حد خود البته با رعایت خط میله عمودی تنه و طبق قامه هست باید تقریبا زانو کشیده باشد با کمی خم کوچک پا در محل زانو که نه بیشتر و نه کمتر به شما ارتفاع صحیح را می دهد که علامتگذاری کنید و همیشه رعایت کنید . تنها در مسیرهای شیب دار سراشیبی و ناهموار که نیاز به رکاب زدن نیست توصیه می شود زین را حد الامکان پایین بیاورید تا تسلط بیشتری به دوچرخه داشته باشید .
چه دوچرخه ی دوست خود را قرض کرده باشید و چه دوچرخه ی جدید خود را راه اندازی می کنید، این نکات به شما کمک خواهند کرد احساس راحتی و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. از اصلاح این تنظیمات برای پیدا کردن بهترین موقعیت برای خود نترسید. یک دوچرخه ی به خوبی تنظیم شده می تواند فرق زیادی ایجاد کند، بنابراین دوچرخه ی خود را بردارید، تنظیمات را پیدا کنید و سواری را شروع کنید.
منبع سایت : mtbr.com
ترجمه ازبخش فرهنگی باشگاه دوچرخه کوهستان گشتا
www.Gashta.com
