از ایده‌ی القای حرکت دور می‌شیم حالا می‌خوایم بیا من آمده‌ام باید بگم وقتی دوربین تو چشمتونه و نگاه می‌کنید که دوچرخه داره یه راست به سمتتون می‌یاد از چشمه‌ی دوربین به نظر می‌یاد الانه که زیرتون بکنه ولی تا وقتی که به دوچرخه سوارتون ایمان داشته باشید مشکلی نیست خیلی عالی بود کالین فوق العاده بود واقعاً خوب دراومد انگار درست از کنار لنز رد شدی خوب، بذارید نگاه کنیم توی این تصویر سایه‌ی من مشکل ساز شده چطور می‌تونم درستش کنم خوب می‌تونم سایه‌ام رو تا حد امکان کوچیک کنم ولی مجبورم زاویه‌ام رو طوری تعیین کنم که توی سایه نباشه یه فضای کوچیک اینجا دارم که می‌تونم عکاسی رو انجام بدم و سایه‌ام توی عکس نیافته کار سختیه به خاطر اینکه الان داریم از لنز ۱۴ میلی‌متری استفاده می‌کنیم خوب باید بگم یه چیز دیگه که می‌تونه بهتون کمک کنه اینه که خیلی وقتا دوربین روی سه پایه است و همه چیز به این مربوط می‌شه که تصویر صاف دربیاد چه به صورت افقی چه عمودی افق رو کشف نمی‌کنید وقتی که دارید منظره رو می‌گیرید کشف کردن افق تصویر رو کمی غیر عادی می‌کنه ولی در مورد عکاسی از دوچرخه سواری و ورزشهای ماجراجویانه داستان فرق می‌کنه در مورد پرسرو همین طور خیلی وقتا ده درجه به چپ یا راست کجش می‌کنید تا خطوط اریب رو به تصویرتون اضافه کنید خطوط اریب تحرک بیشتری دارن تا خطوط صاف و افقی اینجور خط‌ها تحرک بیشتری دارن و حس حرکت و هیجان رو القاء می‌کنند و ورزشهای ماجراجویانه هم بیشتر به همین مربوط می‌شن ورزشکار داره ورزش مورد علاقه‌اش رو انجام می‌ده و کار شما به عنوان عکاس اینه که حس رو به کسی القاء کنید که شاید هیچ وقت دوچرخه کوهستان سوار نشده باشه
