یکپارچه سازی اتوبوس و دوچرخه همگانی
روشهای متفاوتی برای ترکیب دو مود حمل و نقل دوچرخه و اتوبوس معرفی شده که برخی از آنها عبارتند از:
- استفاده از چرخبند: چرخبندها ابزاری هستند که در عقب یا جلوی اتوبوس قرار میگیرند و به شخص دوچرخه سوار این امکان را میدهند که به روش متداخل از دوچرخه استفاده نماید به طوری که فرد دوچرخه را تا ایستگاه حمل و نقل همگانی سوار شده، در آنجا بر روی چرخبند موجود بر روی اتوبوس قرار دهد و تا رسیدن به ایستگاه مقصد حمل نماید و در آنجا مجدد دوچرخه را برداشته و تا ایستگاه نهایی رکاب بزند.
- حمل دوچرخه در اتوبوس: که به دو صورت امکانپذیر است، روش اول که در مکانهای کم تراکم و در ساعت غیر پیک و دو اتوبوسهای با حجم مسافر بالاتر میتواند مورد استفاده قرار گیرد و آن حمل دوچرخه به سادگی به داخل اتوبوس است و روش دیگر که در برخی کشورهای توسعه یافته (همانند دانمارک) به طور گستردهای مورد استفاده است، قرار دادن چرخبندهای عمودی مخصوص در داخل و حاشیههای دو طرف اتوبوس میباشد.
- حمل دوچرخه به وسیله یدک
- قرار دادن دوچرخه در جعبه بار زیر اتوبوس
از سال ۲۰۰۰ به بعد تعداد اتوبوسها با چرخبند دوچرخه در داخل اتوبوس در آمریکا تقریبا ۳ برابر شده است.
یکپارچه سازی مترو و دوچرخه
مترو در مقایسه با سایر مدلهای حمل و نقل حجم مسافر بیشتری را جابه جا میکند و در نواحی با تراکم بالاتر مطلوبتر است. لذا استفاده از روش متداخل برای استفاده ترکیبی از دوچرخه و مترو به خصوص در شهرهای پرجمعیت توصیه نمیشود، چون رفت و آمد از میان ابوه مسافران در ایستگاهها، بسیار مشکل و دردسر ساز به نظر میرسد.
اما در صورتی که بخواهیم از روش متداخل استفاده کنیم، یکی از مواردی که باید مورد توجه قرار گیرد رسیدن دوچرخه سئار به واگنهای مترو است. معمولا دوچرخه سواران ناچارند چند طبقه را به سمت زیرزمین با پله معمولی یا برقی طی کنند که این امر برای آنها بسیار دشوار و طاقت فرسا میباشد. قرار دادن بالابرهی ساده در کنار ایستپاههای مترو که صرفا جهت حمل و نقل دوچرخه تعبیه گشتهاند و از ورود افراد بدون دوچرخه به آنها جلوگیری میشود راه حل مناسب و قابل قبول در اینگونه موارد به حساب میآیندو ایت بالابرها افراد دوچرخه سوار را از سطح خیابان به سطح ایستگاههای مترو و واگنهای آن منتقل مینمایند. تعیین واگنهای مخصوص برای افرادی که قصد حمل دوچرخه به داخل مترو را دارند هم روش مناسبی است.
در مورد استفاده متداخل از دوچرخه و مترو توجه به این نکته ضروری است که مشکلات ظرفیتی در جاهایی که استفاده متداخل ترکیبی از دوچرخه و حمل و نقل همگانی موجود باشد افزایش مییابد. به همین دلیل است که در کشورهای اروپایی (که در این زمینه پیشرو هستند)، شیوه bike & ride را به جای قرار دادن دوچرخه در درون وسایل حمل و نقل همگانی، به صورت مستقل و با فراهم آوردن پارکینگهای امن، مسقف و وسیع در ایستگاههای حمل و نقل همگانی مورد استفاده قرار میدهند.
ترکیب دوچرخه همگانی در مسیرهای شیبدار با حمل و نقل همگانی
استفاده توامان از دوچرخه و حمل و نقل همگانی در شهرهای درای شیب زیاد به هیچ وجه منتفی نیست. علاوه بر اینکه سرازیری در بسیاری از مسیرها یک امتیاز محسوب میشود و قادر است دوچرخه سوار را با سرعت بیشتر و صرف انرژی کمتر در این مسیرها یک امتیاز محسوب میشود و قادر است دوچرخه سوار را با سرعت بیشتر و صرف انرژی کمتر در این مسیرها به حرکت در آورد٬ برای حرکت در جهت سربالایی هم روشهایی وجود دارد. یکی از این روشها ابتکاری است که در شهر لاسانه در کشور سوئیس مورد استفاده قرار گرفته و بالابرهای خاصی دو انتهای شیب را به هم متصل نموده است. احداث مسیرهای مخصوص دوچرخه موافق جهت شیب در خیابانهای یک طرفه یکی دیگر از روشهایی است که مورد استفاده قرار میگیرد. در مسیرهای مخالف جهت شیب (سربالایی) مسیر دوچرخه کاملا انحصاری و مختص این وسیله نقلیه است در حالی که در مسیر موافق جهت شیب این مسیر با مسیر اتوبوس مشترک میباشد روش موثر دیگری هم که در شهرهای شیبدار میتواند مورد استفاده قرار گیرد و استفاده از دوچرخه را در هر دو جهت شیب ممکن میسازد استفاده از دوچرخههای الکتریکی است که به کمک باتری حرکت مینمایند و بدون رکاب زدن در مسیر سربالایی٬ شخص را به مقصد میرسانند. در بعضی قسمتهای دنیا٬ پمپهای کوچکی برای شارژ باتری اینگونه دوچرخه همگانی در بعضی نقاط شهر تعبیه شده که به طور رایگان این دوچرخه ها را شارژ مینمایند.
