قسمت سوم آموزش دویدن – حالت دویدن -فیلم با زیرنویس فارسی
به ۳ دلیل اصلی، حالتدویدن یکی از
اصلیترین مولفههای “فرم دویدن” محسوب میشه
نه تنها یک حالت دویدن خوب، به فرد کمک میکنه تا
بصورت موثرتری به دویدن بپردازه
بلکه میتونه از بروز مصدومیتها جلوگیری کنه
و یک دیدگاه ذهنی مثبت رو در طول تمرین و رقابت، بوجود بیاره
این بخش، به سه اصل کلیدی در بحث “حالت دویدن” میپردازه
بعد از اون، برای آموزش حالت درست دویدن به دوندههاتون،
میتونین به بخش activity در قسمت running start، سر بزنین
اولین اصل، دویدن با بدنی صاف هست
برای دویدن به این حالت، ستون فقرات رو صاف نگهدارین
و شانههاتون رو بسمت عقب متمایل کنین
از قوزکردن خودداری کنین
سرتون رو بالا بگیرین تا چانه موازی با سطح زمین قرار بگیره
بعبارتی دیگر، نه به بالا نگاه کنین
و به میزان خیلی جزئی، بسمت جلو خم بشین
در اینجا، خمشدگی رو به جلو خیلی زیاده
و در اینجا هم خمشدگی رو به عقب، بیش از حده
همچنین از چرخش باسن رو به عقب، بپرهیزین
که اینکار، باعث میشه برجستگی باسن، بیرون بزنه
و از متمایلشدن بدن به حالت نشسته، خودداری کنین
یکی از مزایای دویدن در حالت صاف،
ایجاد ظرفیت بیشتر در ششهاست
که منجر به ایجاد استقامت بیشتر و برداشتن
گامهای قویتری در حین دویدن میشه
همچنین دویدن در حالت صاف،
به ورزشکاران کمک میکنه که بدرستی مرکز ثقل بدنشون رو تنظیم کنن
تا به بیشترین کارآیی خودشون برسن
این نوع دویدن، همچنین بدن رو در حالت توازن نگه میداره
که این موضوع، به جلوگیری از بروز مصدومیت کمک میکنه
دومین اصل برای یک حالت خوب دویدن،
حفظ ثبات در قسمت نیمتنهی بالایی بدن هست
در حالی که تمام بدن، داره رو به جلو حرکت میکنه
این یعنی سر، دستها، زانوها و پاها، باید در یک راستا و رو به جلو قرار بگیرن
این مسئله همچنین به معنی حذف حرکات غیرضروری
و آسیبرسان برای جلوگیری از هدردادن انرژی هست
در اینجا به چند حرکت رایج آسیبرسان و
مشکلات توازن که در دوندهها مشاهده شده، اشاره میکنیم
بالا و پایین پریدن سر
لرزش سر
تاب خوردن بدن
چرخش بدن
متمایل شدن زانوها و انگشتان بسمت داخل
یا بسمت بیرون
و زاویهگرفتن دستها بسمت داخل
هدف موردنظر برای دوندهها،
اینه که تمام بخشهای بدنشون روبه جلو قرار بگیره
و فقط حرکات اساسی که اونها رو بسمت جلو متمایل میکنه رو انجام بدن
اصل نهایی برای داشتن یک حالت خوب،
اینه که بدن رو در حالت ریلکس نگهداریم
مخصوصا ریلکسکردن گروه عضلاتی که در حرکات حین
دویدن نقش مستقیم ندارن، اهمیت زیادی داره
مانند عضلات صورت و فک
و گردن و شانهها
از بالا نگهداشتن شانهها، خودداری کنین
یا اونها رو اونقدر سفت نگهندارین که دامنهی حرکتیتون، محدود بشه
دستها هم معمولا منابعی برای تنشهای غیرضروری هستن
حس ریلکسبودن، میتونه یک اثر روانی مثبت
رو برای دوندهها بهمراه داشته باشه
که این اثر رو از طریق ایجاد احساس سهولت، راحتی و کنترل بوجود میاره
این حس، حتی میتونه منجر به ارتقاء عملکرد بشه
و اینکار رو از طریق هدایت دوبارهی جریان اکسیژن در بدن به بیرون
از عضلاتی که در دویدن نقشی ندارن، انجام میدن
و این جریان رو بسمت عضلاتی هدایت میکنن
که در عمل دویدن، سهیم هستن
خیلی ممنون از ترجمه این آموزش ارزنده